Autor: Federico Moccia
Tytuł: "Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić"
Wydawnictwo: MUZA
Ilość stron: 560
Rok wydania: 2011
„Wybacz ale chcę się z tobą ożenić” to kontynuacja losów bohaterów książki „Wybacz ale będę ci mówiła skarbie”. Nie czytałam poprzedniej części, przez co początkowo myślałam, że nie zorientuje się o co chodzi. Na szczęście książka została napisana w taki sposób, że można śmiało po nią sięgnąć bez znajomości wcześniejszych wydarzeń.
„Nadchodzi w życiu taka chwila, kiedy wiemy, że to właśnie teraz trzeba zrobić ten krok. Teraz albo nigdy. Teraz albo już nic nigdy nie będzie takie samo. I to jest właśnie ta chwila”
Autor książki - Federico Moccia urodził się w Rzymie. Pracuje jako scenarzysta filmowy i telewizyjny. Od najmłodszych lat dużo czytał . Jedyny przedmiot w szkole, z którego był naprawdę dobry, to właśnie włoski. Obiecał sobie, że przed trzydziestką napisze pierwszą powieść. Udało mu się, powstała pierwsza powieść "Trzy metry nad niebem". Książka odniosła we Włoszech niebywały sukces i stała się książką kultową. Tylko w 2004 roku miała pięć dodruków i na jej podstawie zrealizowano cieszący się dużą popularnością film. Za "Trzy metry nad niebem" Moccia zdobył nagrodę Premio Torre di Castruccio, w kategorii Narrativa 2004 oraz Premio Insula Romana, w kategorii młodzi dorośli 2004. Jego powieści zostały sprzedane do wszystkich krajów europejskich (od Portugalii po Rosję), do Japonii i Brazylii.
„Przyjaźń jest jak cienka, niezniszczalna nić, wijąca się przez całe nasze życie i towarzysząca nam na wszystkich zakrętach”
Niki niedawno rozpoczęła studia na wydziale humanistycznym. Jest w związku ze starszym o siedemnaście lat Alexem. Mężczyzna ma dobrą pracę w agencji reklamowej. Pewnego dnia zabiera swoją ukochaną do Nowego Jorku, gdzie w nietypowy sposób oświadcza się Niki. W oknach słynnego wieżowca wyświetla się napis: Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić. Dziewczyna zgadza się. Natomiast bliskie osoby nie wierzą, że ten związek przetrwa. Uważają, że zbyt duża różnica wieku, nie będzie sprzyjać ich wspólnemu życiu. Para chce udowodnić, że jest ze sobą szczęśliwa. Przyjaciółki Niki: Olly, Erica i Diletta pomogą Niki odpowiedzieć na pytanie czy dobrze robi wychodząc za mąż za Alexa.
„Kiedy kogoś kochasz, masz wrażenie, że żadne słowa, żadna niespodzianka nie są w stanie tego wyrazić.”
Głównymi bohaterami książki są Niki i Alex, ale nie można zapomnieć o najbliższych osobach pary. To oni dodają uroku i uczuć powieści. Bardzo podoba mi się styl autora. Pisze bardzo ciekawie o ludziach, którzy tak naprawdę dopiero wkroczyli w dorosłość. Poznają co to są prawdziwe problemy i starają się z nimi walczyć. „Wybacz ale chcę się z tobą ożenić” jest napisana z poczuciem humoru i dystansem do życia. Emanują z niej takie uczucia jak: szczęście, miłość, rozczarowanie, tęsknota.
Było to moje pierwsze spotkanie z książką tego autora, ale nie ostatnie. Niesamowite dialogi, sposób w jaki pisze Federico o miłości, włoska atmosfera zachęcają do czytania. Polecam „Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić”. Gwarantuję spędzenie czasu z lekką lekturą, która wywoła niejeden uśmiech na Twojej twarzy.
Ocena: 5/5
Książkę otrzymałam od wydawnictwa MUZA, za co bardzo dziękuję.
Ajjj o tym autorze słyszałam wiele dobrego, muszę w końcu coś przeczytać :)
OdpowiedzUsuńSzczęśliwego Nowego Roku! :)
Mimo wszystko jakoś niezbyt mnie ciągnie do tej książki i raczej jej nie przeczytam.
OdpowiedzUsuńSkoro ta ksiażka Cię oczarowała inne tego autora też Cie ruszą i oczywiście polecam sięgnięcie po I część, ciekawe jakie będziesz miała wrażenia z lektury w "odwrotnym kierunku" ;)
OdpowiedzUsuńWitam w Nowym Roku :)
Książka leży na półce i prosi się o przeczytanie, ale nie mam części pierwszej i automatycznie mnie to odrzuca... Ale niedługo sięgnę :)
OdpowiedzUsuńZ książek tego autora czytałam tylko Amore 14, bardzo mi się podobało, a więc po tę całą serię też sięgnę
OdpowiedzUsuńMoże kiedyś, kiedyś. : ))
OdpowiedzUsuńNie czytałam jeszcze 1 części, a od niej chcę zacząć, jednak pamiętam wspomnienia po "3 metrach nad niebem" z jednej strony wspaniała historia, z drugiej specyficzny styl pisania Mocci. Jednak sięgnę, na pewno. A skoro mówisz, że dobra...
OdpowiedzUsuńPS. Zapraszam do siebie:
http://mangura-manguru.blogspot.com/
oraz
http://in-world-of-books.blogspot.com/