Anna Onichimowska - "Koniec gry"

Autor: Anna Onichimowska

Tytuł: "Koniec gry"

Wydawnictwo: Znak emotikon

Ilość stron: 208

Rok wydania: 2012

Premiera: 26 stycznia

Homoseksualizm jest bardzo kontrowersyjnym tematem. Osoby, które przyznają się do swojej orientacji spotykają się z uprzedzeniami, dyskryminacją i przemocą. „Koniec gry” to książka skierowana do młodzieży, ale moim zdaniem i dorośli mogliby po nią sięgnąć.

Autorka porusza ważny temat jakim jest orientacja seksualna. Pokazuje problem chłopaka dotyczący „coming outa”. Czym jest „coming out”? Jest to proces ujawnienia własnej orientacji seksualnej przed rodziną, przyjaciółmi czy znajomymi.
Autorka książki Anna Onichimowska urodziła się i mieszka w Warszawie. Pisze powieści, felietony, opowiada scenariusze głównie dla dzieci. Skończyła Filologię Polską na Uniwersytecie Warszawskim. Dużo podróżuje, była m.in. w Finlandii, Szwecji, Grecji. Pracowała jako redaktor książek dla dzieci w Krajowej Agencji Wydawniczej oraz w Młodzieżowej Agencji Wydawniczej. Założyła z przyjaciółmi Fundację „ Świat Dziecka”. Za książkę „Dobry potwór nie jest zły” otrzymała Literacką Nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego dla najlepszej książki dla dzieci roku 1995. Jej „Hera, moja miłość” długo utrzymywała się na listach bestsellerów.

„Niespokojne sny mają kłamcy z nieczystym sumieniem”

Głównym bohaterem jest Alek, który mieszka wraz z rodziną w Polsce. Ma najpopularniejszą dziewczynę w szkole, dzięki czemu zdobywa uznanie wśród znajomych. We wakacje wyjeżdża do Londynu by zarobić. Tam zdaje sobie sprawę, że nie do końca ma pewność swojej orientacji seksualnej. Po powrocie do ojczystego kraju przyznaje się, że jest gejem. Zostaje wyrzucony ze szkoły i domu. Jak poradzi sobie bez dachu nad głową? Czy pogodzi się ze swoją rodziną?

„Niecierpliwość jest cechą młodości”

Pierwszy raz czytałam książkę o homoseksualistach. Nie miałam pojęcia czego się spodziewać. Czytając byłam zaskoczona. Autorka napisała „Koniec gry” prostym językiem. Dzięki temu czyta się szybko. Fabuła jest ciekawa i z pewnością zmusza czytelnika do przemyśleń. Pani Anna przybliża nam jak wygląda życie homoseksualistów. Jak odważni są ci ludzie, że się przyznają. Ile muszą wycierpieć przez nietolerancję heteroseksualnych. Alek musiał opuścić dom rodzinny. Dzięki temu, że książka rozgrywa się w dzisiejszych czasach temat jest nam bliższy.

Uważam, że warto przeczytać „Koniec gry”. Nie należy ona do najlepszych książek, z którymi się zapoznałam. Jednak ma ona przesłanie, które z pewnością zwróci uwagę każdego czytelnika.

Ocena: 4/5

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Znak emotikon, za co bardzo dziękuję.

Federico Moccia - "Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić"

Autor: Federico Moccia 

Tytuł: "Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić"

Wydawnictwo: MUZA

Ilość stron: 560

Rok wydania: 2011

„Wybacz ale chcę się z tobą ożenić” to kontynuacja losów bohaterów książki „Wybacz ale będę ci mówiła skarbie”. Nie czytałam poprzedniej części, przez co początkowo myślałam, że nie zorientuje się o co chodzi. Na szczęście książka została napisana w taki sposób, że można śmiało po nią sięgnąć bez znajomości wcześniejszych wydarzeń.

 „Nadchodzi w życiu taka chwila, kiedy wiemy, że to właśnie teraz trzeba zrobić ten krok. Teraz albo nigdy. Teraz albo już nic nigdy nie będzie takie samo. I to jest właśnie ta chwila”

Autor książki - Federico Moccia urodził się w Rzymie. Pracuje jako scenarzysta filmowy i telewizyjny. Od najmłodszych lat dużo czytał . Jedyny przedmiot w szkole, z którego był naprawdę dobry, to właśnie włoski. Obiecał  sobie, że przed trzydziestką napisze pierwszą powieść. Udało mu się, powstała pierwsza powieść "Trzy metry nad niebem". Książka odniosła we Włoszech niebywały sukces i stała się książką kultową. Tylko w 2004 roku miała pięć dodruków i na jej podstawie zrealizowano cieszący się dużą popularnością film. Za "Trzy metry nad niebem" Moccia zdobył nagrodę Premio Torre di Castruccio, w kategorii Narrativa 2004 oraz Premio Insula Romana, w kategorii młodzi dorośli 2004. Jego powieści zostały sprzedane do wszystkich krajów europejskich (od Portugalii po Rosję), do Japonii i Brazylii.

 „Przyjaźń jest jak cienka, niezniszczalna nić, wijąca się przez całe nasze życie i towarzysząca nam na wszystkich zakrętach”

Niki niedawno rozpoczęła studia na wydziale humanistycznym. Jest w związku ze starszym o siedemnaście lat Alexem. Mężczyzna ma dobrą pracę w agencji reklamowej. Pewnego dnia zabiera swoją ukochaną do Nowego Jorku, gdzie w nietypowy sposób oświadcza się Niki. W oknach słynnego wieżowca wyświetla się napis: Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić. Dziewczyna zgadza się. Natomiast bliskie osoby nie wierzą, że ten związek przetrwa. Uważają, że zbyt duża różnica wieku, nie będzie sprzyjać ich wspólnemu życiu. Para chce udowodnić, że jest ze sobą szczęśliwa. Przyjaciółki Niki: Olly, Erica i Diletta pomogą Niki odpowiedzieć na pytanie czy dobrze robi wychodząc za mąż za Alexa.

 „Kiedy kogoś kochasz, masz wrażenie, że żadne słowa, żadna niespodzianka nie są w stanie tego wyrazić.”

Głównymi bohaterami książki są Niki i Alex, ale nie można zapomnieć o najbliższych osobach pary. To oni dodają uroku i uczuć powieści. Bardzo podoba mi się styl autora. Pisze bardzo ciekawie o ludziach, którzy tak naprawdę dopiero wkroczyli w dorosłość. Poznają co to są prawdziwe problemy i starają się z nimi walczyć. „Wybacz ale chcę się z tobą ożenić” jest napisana z poczuciem humoru i dystansem do życia.  Emanują z niej takie uczucia jak: szczęście, miłość, rozczarowanie, tęsknota.

Było to moje pierwsze spotkanie z książką tego autora, ale nie ostatnie. Niesamowite dialogi, sposób w jaki pisze Federico o miłości, włoska atmosfera zachęcają do czytania. Polecam „Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić”. Gwarantuję spędzenie czasu z lekką lekturą, która wywoła niejeden uśmiech na Twojej twarzy. 

Ocena: 5/5

Książkę otrzymałam od wydawnictwa MUZA, za co bardzo dziękuję.